Rodopların arka yüzündeki dağ köylerinde bambaşka bir yaşam var

Pek çok kişinin göremediği o bambaşka yaşam çok zor. Yol yok , iz yok , su yok , elektrik yok . Hele hele kış mevsimi ulaşmak imkansız . Yoksulluk nedeniyle köylerden kente göç var.

Yöre insanı Pomaklar  sadece ormancılık ve hayvancılık ile geçimi sağlıyor ..

Rodopların yoksul dağ köyünde insan nasıl yaşar ? yalınmı , yalnızmı ? neyi düşler , neyi arzular , kimi görürür ,  kimi tanır ,  büyük hayeller nasıl kurar ? Denizi nasıl bilir , yalan söylemeyi bilirmi , bir kalbi parçalamayı , bir dalı kırmayı ?  Eksikmidir bir yanı , fazlamıdır ? Suya para vermemiştir ısınmayada , günlük gazate okumamıştır belki hayatı boyunca .  Sanırım ırmakları bilir ,  okyanusları değil , hamsiyi bilmez alabalıkları bilir .

Yüzü kızarır konuşurken insanla ,  hep bir yeri ağrır ! hayatı boyunca içtiği en çok belki bir aspirindir . Pek çoğu doktor yüzü bile görmeden gider . Hep birilerini yollarlar gurbete .. Giden bir daha gelmez. Kışlar, yazlar, güzler ,baharlar geçer,  ıssızlaşır yollar, evler, dere kıyıları, .  Bacalar tütmez olur , evler insan sıcaklığından uzak buzlu karlara döner . Önce ot , sonra diken ,  sonra göçük sonra yıkık viran evler kalır

 Yalnızlık bile korkar yalnızlığından  . Az  zaman sonra bir yoksul  Pomak dağ köyü daha  artık yoktur.  Belki sesler ,sesler yankılanır vadilerde , kimsenin duymadığı .

Kaynak : Hayrabolulu  Salim . Yayinlanmasi icin Pomak ajans sitesine gönderilen bir mesaj .

Bizi  Facede sosyal Medyada Takip edin.Pomaklar hakkinda her seyden an itibari ile  Haberiniz olsun